De Japanse mijnenlegger Shirataka was het enige schip van haar klasse en werd besteld in 1923. De mijnenlegger die ook geschikt was als nettenlegger, werd vanaf april 1929 in gebruik genomen. Het schip werd ingezet tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en de Tweede Wereldoorlog. De Shirataka werd in augustus 1944 tot zinken gebracht door de Amerikaanse onderzeeboot USS Sealion.

De Japanse mijnenlegger Shiritaka werd besteld middels het fiscale jaar 1923 als Project H2. Het schip moest 100 mijnen kunnen vervoeren, maar ook als nettenlegger kunnen opereren. De eerste plannen, nog voor 1922 opgesteld, hadden aanvankelijk voorzien in de bouw van een nettenlegger, de Shiritaka, en een mijnenlegger, Itsukishima. Vanwege het Vlootverdrag van Washington uit 1922, werd echter besloten de twee plannen te combineren tot een mijnenlegger/nettenlegger.^[1][2]

De kiel voor de Shiritaka, wat zo veel betekend als "witte havik", werd op 24 november 1927 gelegd aan de scheepswerf van Ishikawajima in Tokio als constructienummer 136. Op 25 januari 1929 werd het schip te water gelaten en op 9 april van datzelfde jaar in dienst genomen. Het 1.367 ton metende schip had een lengte van 84 meter met een breedte van ruim 11,5 meter. Aangedreven door twee stoomboilers en twee stoommachines, kon een snelheid van 16 knopen (30 km/u) gegenereerd worden en bij een kruissnelheid van 10 knopen (19 km/u) een afstand van 3.700 km worden afgelegd. De 148 bemanningsleden hadden de beschikking over drie stuks 120 mm geschut en een stuk 13 mm luchtafweer. Indien geen netten werden meegevoerd, konden 100 mijnen worden vervoerd. Het schip was uitgerust met twee dieptebommenwerpers met in totaal 18 dieptebommen.^[3]

Direct na de in dienststelling werd het schip ingedeeld bij het Kure chinjufu (Kure Marinedistrict). Na het zogenaamde Tomozuru incident in 1934, waarbij bleek dat de meeste ontwerpen van Japanse marineschepen topzwaar waren bij zware weersomstandigheden, werd, net als vele andere marineschepen, ook de Shiritaka gereconstrueerd. De reconstructie, uitgevoerd in Kure, bestond uit de toevoeging van extra ballast, een verlaagde brug en schoorsteen. Deze reconstructie resulteerde in een nagenoeg volledige herbouw van het schip welke gereed kwam in mei 1936.

Na deze reconstructie werd het schip ingezet voor patrouilles langs de kusten van China en werd het ingezet bij de uitbraak van de Tweede Chinees-Japanse oorlog die in augustus 1937 uitbrak. Vanaf 1 december datzelfde jaar werd het schip ingedeeld bij de 1e Basis Eenheid van de Dai-san Kantai (Japanse 3e Vloot) gestationeerd in Shanghai.

In november 1940 werd het schip volledig herbouwd en ingericht als escorte- en patrouillevaartuig. Hiertoe kreeg het schip totaal 36 dieptebommen. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in de Pacific in december 1941, was de Shiritaka gestationeerd in Takao, op Taiwan en werd het ingezet voor Operatie M, de invasie van de Noordelijke Filippijnen. Na deze operatie volgde inzet bij de operaties ten behoeve van de invasies in Nederlands-Indië. Vanaf 10 maart 1942 werd het schip ingedeeld bij de 21e Basis Eenheid binnen de Zuidelijke Expeditie Vloot. Al op 1 augustus van datzelfde jaar werd het schip overgeplaatst naar de Dai-hachi Kantai (Japanse 8e Vloot) en nam het deel aan de strijd nabij de Solomon Eilanden om vanaf 15 november 1943 ingedeeld te worden bij de Dai-kyu Kantai (Japanse 9e Vloot).^{[4][5][6][7][8]}

Een nieuwe reconstructie vond plaats vanaf 22 maart 1944, wederom in Kure. Hierbij ontving het schip radar, sonar en aanvullend luchtafweergeschut. Vanaf 5 april werd het schip ingedeeld bij de Japanse Escorte Vloot en werd het tussen 21 april en 20 mei het vlaggenschip bij het Take Ichi konvooi van Shanghai naar Manila, Halmahera en terug. Vervolgens werd het schip ingezet bij diverse escorteoperaties. Toen het schip op 31 augustus 1944 zich in de Straat van Luzon bevond, werd het konvooi dat het schip escorteerde, aangevallen door een groep Amerikaanse onderzeeboten. Om 07.30 uur werd de Shirataka in het Bashi Kanaal getroffen door een aantal torpedo's die waren afgevuurd door de USS Sealion (SS-315). Om 11.15 uur zonk het schip met het verlies van alle opvarenden. Op 10 oktober 1944 werd het schip van de marinelijsten geschrapt.^[9][10][11]