De Bullard King & Company Ltd, liet voor haar Natal Direct Line een prototype bouwen, de s.s. Umtata, voor het vervoer van goederen en passagiers van Londen naar Durban en Oost-Afrika. In de jaren daarna volgden nog eens twee schepen van hetzelfde type, de s.s. Umtali en s.s. Umgeni. Beide laatste schepen overleefden de Tweede Wereldoorlog, maar de Umtata werd maar liefst twee keer getorpedeerd voordat het in 1942 zonk.

Het had 20 jaar geduurd voordat de firma Bullard King & Company, Limited, voor haar Natal Direct Line nieuwe schepen liet bouwen. Middels een bouwprogramma uit 1934 werd de s.s. Umtata (1935) gebouwd welke zou gaan dienen als prototype voor een kleine serie van drie schepen. De Umtata was het derde schip dat de maatschappij onder deze naam in dienst nam.

Het schip had een waterverplaatsing van 8.141 ton en was uitgerust met een hoge schoorsteen om te voorkomen dat de rook de passagiersaccommodaties vervuilden. Het schip werd aangedreven door een kolen gestookte stoommachine. In 1935 volgde de s.s. Umtali (1936) en in 1937 de s.s. Umgeni (1938), welke vrijwel gelijk waren en gebaseerd waren op de s.s. Umtata. De schepen hadden een accommodatie welke plaats kon bieden aan 100 passagiers.

De s.s. Umtali en s.s. Umgeni overleefden de Tweede Wereldoorlog en werden tot in de jaren 1950 gebruikt, waarna beide schepen werden verkocht. De s.s. Umtata werd in 1942 getorpedeerd. Het schip werd gelicht en onderweg naar een scheepswerf te reparatie enkele maanden later opnieuw getorpedeerd waarna het definitief zonk.