Pas in 1931 onderschreef de Keizerlijke Japanse Marine de noodzaak om schepen te construeren met een verdedigende taak tegenover de steeds groter wordende dreiging van onderzeeboten. Voor de Tweede Wereldoorlog construeerde men een aantal onderzeebootjagers. Daarnaast werden tijdens de oorlog een aantal voormalige Nederlandse schepen voor dit doel verbouwd of afgebouwd en werden diverse hulpschepen voor dit doel ingericht. Uiteindelijk werden de meeste Japanse onderzeebootjagers ingezet als escorteschepen.

Tot begin jaren 1930 was de doctrine van de Japanse Keizerlijke Marine offensief ingesteld. Ondanks de, ook bij de eigen Japanse marine, groeiende dreiging van vijandelijke onderzeeboten, werden pas in 1931 voor het eerst speciaal voor de jacht op onderzeeboten ingerichte onderzeebootjagers besteld. Voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwde men in Japan totaal 64 speciaal voor dit doel ontworpen schepen. Standaard voerden deze schepen 36 dieptebommen met zich mee. Voor het afwerpen hiervan werd veelal gebruik gemaakt van één of twee rekken op het achterschip of twee speciaal voor dit doel ontworpen dieptebommenwerpers.^[1]

Toen in 1942 Japan de eilanden van Nederlands-Indië veroverden, werden een aantal patrouilleboten en mijnenvegers, in diverse staten van vernieling, in beslag genomen. Sommige van deze schepen waren nog maar net in aanbouw. Hoewel marinepersoneel en personeel van de diverse scheepswerven hadden getracht deze schepen te vernielen door brandstichting, explosieven of afzinken, kon een groot deel worden geborgen. Een aantal hiervan werden verbouwd of afgebouwd als (hulp)onderzeebootjagers. In Japan werd een aanzienlijk aantal visserijschepen en walvisjagers verbouwd tot (hulp)onderzeebootjagers en liet men op basis van een ontwerp voor een kleine sleepboot een groot aantal (hulp)onderzeebootjagers bouwen.^[2]

In veel gevallen werden de Japanse onderzeebootjagers, bij gebrek aan andere escortevaartuigen, tijdens de Tweede Wereldoorlog, vaak ingezet als escortevaartuig voor het begeleiden van konvooien. Na de Tweede Wereldoorlog begon Japan, op basis van ontwerpen uit de Tweede Wereldoorlog, in de jaren 1950 weer met het bouwen van nieuwe onderzeebootjagers. De laatste hiervan gingen rond 1999 buiten dienst, waarna de rol als onderzeebootjager veelal werd overgenomen door patrouillevaartuigen, fregatten en torpedobootjagers