De vrachtschepen van de Shanghai Maru-klasse, bestond uit vijf in 1919 gebouwde vrachtschepen met passagiersaccommodatie. Eén van de schepen, de s.s. Caroline Maru, ging in 1923 verloren. De overige vier schepen deden tijdens de Tweede Wereldoorlog dienst als troepentransportschepen en gingen daarbij allen verloren.

De Kawasaki Droogdok Maatschappij in Kobe bouwde in 1919 vijf schepen van eenzelfde type in een zogenaamde Shanghai-klasse. De schepen hadden een standaard waterverplaatsing van 4105 ton en werden gebouwd voor de Kokusei Kisen (International Steamship Co., Ltd.), K. K. uit Tokyo. De standaard maten waren een lengte van 105,16 meter bij een breedte van 14,63 meter en een diepgang van 9,14 meter. De schepen werden voortgestuwd door een Triple Expansion stoommachine welke een enkele schacht aandreef, waarmee een snelheid van 11 knopen (20,37 km/u) kon worden bereikt.^[1]

De Caroline Maru ging in 1923 verloren. De vier overige schepen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog ingezet. Hierbij deden de schepen voornamelijk dienst als troepentransportschepen en schepen voor het transport van voorraden. De s.s. Shanghai Maru (1919) ging hierbij als eerste verloren toen het op 9 april 1943 werd getorpedeerd door de USS Grayling (SS-209). Nog diezelfde maand verging de s.s. Sydney Maru (1919) eenzelfde lot toen het tijdens een luchtbombardement tot zinken werd gebracht. Op 2 september 1943 ging de s.s. Hankow Maru (1919) eveneens door een luchtbombardement verloren. De s.s. Tasmania Maru (1919) hield het het langs vol maar ging op 11 december 1944 ook bij een luchtbombardement verloren.^[2]

De schepen uit deze klasse werden en worden nog al eens verward met andere schepen die dezelfde naam droegen. Veelal hadden deze schepen echter een andere tonnage, vaarden voor een andere rederij en hadden een ander constructiejaar en veelal een andere vorm van de schoorsteen en constructie van de bovenbouw rond de schoorsteen.