Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog bestelde de U.S. Army een militaire variant van het Curtiss CW-20 verkeersvliegtuig. Hoewel veel minder bekend dan de C-47 Dakota, werden ruim 3.100 toestellen van dit type in gebruik genomen als transportvliegtuig in verschillende varianten. Het toestel werd, mede vanwege zijn bereik, veel gebruikt in het Verre Oosten. Het toestel werd nog volop gebruikt tijdens de Korea-oorlog.

De Curtiss Wright Corporation ontwierp in 1937 een verkeersvliegtuig op de markt, de CW-20. Het toestel was in staat om 37 passagiers te vervoeren. Het prototype van dit toestel vloog voor het eerst op 26 maart 1940 en werd in 1941 als C-55 geleverd aan de U.S. Army Air Corps voor evaluatie. Het prototype werd al spoedig verhuurd aan de Britse firma BOAC. De US Army bestelde echter 46 toestellen van een militaire versie, de C-46, waarvan de eerste toestellen in mei 1942 in dienst kwamen.^[1]

Gedurende de Tweede Wereldoorlog werden een aantal varianten van het toestel uitgebracht, waarbij de toevoeging van een laaddeur de belangrijkste werd. Vanwege het grote laadvermogen en het relatief grote bereik (ruim 2.400 km), werd het toestel voornamelijk ingezet in het Verre Oosten en veelvuldig tijdens luchtbruggen naar China. Het toestel werd ingezet voor vrachttransport, transport van troepen, droppen van parachutisten, sleepvliegtuig voor zweefvliegtuigen en als ambulance. Ten tijde van de oorlog in Korea waren nog vele toestellen in gebruik.^[1]