Maurice Gamelin was een succesvol bevelhebber tijdens de Eerste Wereldoorlog. Tussen de twee Wereldoorlogen in klom hij op naar het hoogste militaire ambt in het Franse Leger, dat van Opperbevelhebber. Ten tijde van de Duitse aanval op het Westen begin 1940 was hij zowel de Franse als de Geallieerde opperbevelhebber in Frankrijk. Ten gevolge van zijn optreden, werd hij op 19 mei 1940 ontheven uit zijn functie. Na de Duitse overwinning werd hij door de Duitsers in krijgsgevangenschap afgevoerd en tijdens het door de Vichy regering georkestreerde Proces van Riom veroordeeld en gevangen gezet in concentratiekamp Buchenwald. Hier werd hij in mei 1945 door Amerikaanse troepen bevrijd.

Maurice Gustave Gamelin werd op 20 september 1872^[1] in Parijs geboren. Als zoon van Zéphyrin Gamelin, groeide hij op in een militair gezin. Op 31 oktober 1891^[1] ging Maurice naar de militaire academie van Saint-Cyr, waarvan hij 1893 afstudeerde.

Zijn eerste positie werd bij de Tirailleurs van het 3e Regiment in Tunesië. Na deze positie kwam hij terecht bij de Topografische Brigade.

Teruggekeerd in Parijs in 1897, ging hij studeren aan de École Superieure de Guerre. De volgende positie waar hij werd gestationeerd was bij de staf van het 15e Corps d'Armee. In 1904 werd hij commandant van een compagnie van het 15e Bataljon Chasseurs Alpins. In 1906 publiceerde hij zijn strategische gedachten in het Étude philosophique sur l’art de la guerre waarna hij als Attaché werd benoemd bij General Joseph Joffre.

In 1911 kreeg Gamelin het bevel over het 11e Bataljon Chasseurs Alpins, maar trad in 1914 toe tot de staf van General Joffre. Hierbij was hij mede verantwoordelijk voor de successen van de Fransen tijdens de Eerste Slag bij de Marne (september 1914). Vanaf april 1917 tot het einde van de Eerste Wereldoorlog voerde Gamelin het bevel over de 11e Division d'Infanterie^[1].

In 1919 werd Gamelin benoemt tot hoofd van de Militaire Missie in Brazilië, een positie die hij tot 1924 bekleedde.

Zijn grootste fout was het verkeerd inschatten van hoe de Duitse invasie zou plaatsvinden en toen deze plaatsvond zijn twijfelende en onjuiste houding bij het inzetten van de eigen troepen. Hij was bij zijn inschattingen en bevelen uitgegaan van achterhaalde strategieën uit de Eerste Wereldoorlog. Hij liet zich ook nauwelijks in contact staan met de troepen aan het front. Zijn hoofdkwartier had hij gevestigd in Vincennes, bij Parijs. Hier had hij geen enkele radio- of telefoon communicatie naar andere hoofdkwartieren laten aanleggen. Zijn weifelend en falend optreden resulteerde in zijn ontslag als bevelhebber op 19 mei 1940^[1], waarbij hij door Maxime Weygand werd vervangen.

Na de vaststelling van het staakt het vuren tussen de Duitsers en de regering van wat later Vichy-Frankrijk zou worden, werd Gamelin door de Duitsers gevangen gezet. In februari 1942 werd hij tijdens het Proces van Riom door de Vichy regering veroordeeld en gevangen gezet in Concentratiekamp Buchenwald. Hier verbleef hij tot hij in 1945 door Amerikaanse troepen werd bevrijd.

Gamelin overleed op 18 april 1958^[1] in Parijs.