De in 1943 ingestelde Duitse Heer eenheid Führer-Grenadier-Brigade maakte operationeel deel uit van de Panzergrenadier-Division Grossdeutschland en was aanvankelijk opgericht als bewakingseenheid voor de Wolfsschanze. Nadat het in 1944 een gepantserde eenheid werd, werd de brigade in 1945 omgevormd tot een volwaardige divisie de Führer-Grenadier-Division.

In april 1943 werd het Führer-Grenadier-Bataillon opgericht als bewakingseenheid voor de Wolfsschanze in Rastenburg^[1]. Op 10 juli 1944 werd dit bataljon in Fallingbostel omgevormd tot een gepantserde brigade, de Führer-Grenadier-Brigade^[1]. De Brigade werd samengesteld uit het Führer-Grenadier-Bataljon, de Stab Kahler en delen van de Ersatz-Brigade (motorisiert) Grossdeutschland^[2].

De Führer-Grenadier-Brigade werd in augustus 1944 ingedeeld bij de 4. Armee in Oostpruissen^[2]. Van 25 tot 30 oktober nam de eenheid deel aan de strijd bij Goldap om daar een Sovjet doorbraak tegen te gaan^[2]. Deze strijd sleepte zich voort tot in november waarna de eenheid per spoor naar Cottbus werd vervoerd.

Hier volgde rust en kreeg de eenheid versterkingen vanuit de Ersatz-Brigade Grossdeutschland. De Führer-Grenadier-Brigade werd hierbij onder andere aangevuld met de Sturmgeschütz-Brigade 911 en werden een Abteilungsstab en een 2. Batterie, Artillerie-Abteilung FGB opgezet^[2]. Tussen 11 en 17 december 1944^[2] volgde vervoer per trein naar Heiderscheidt waar de eenheid onder de vleugels van Heeresgruppe B terecht kwam. Vanaf 22 december nam de brigade daar deel aan de aanval van de 5. Panzerarmee nabij Vianden en Martelange^[2].

Aan het einde van het Ardennenoffensief trok de eenheid zich al strijdend terug tot Wiltz^[2]. In januari 1945 werd de Führer-Grenadier-Brigade teruggetrokken van het front. Op 26 januari omgevormd tot Führer-Grenadier-Division^[1], werd de divisie ingedeeld bij Heeresgruppe Vistula.