Gelijkwaardig aan ontwikkelingen bij andere marines, ontwikkelde ook de Japanse marine aan het einde van de 19e eeuw Torpedobootjagers, toen nog aangeduid als TBD's. Torpedobootjagers werden ontwikkeld als antwoord op de bedreiging voor grotere schepen door kleine torpedoboten. Tussen de twee wereldoorlogen in zou de Japanse torpedobootjagervloot uitgroeien tot één van de beste en meest veelzijdige wapens. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zou dit wapen uitgroeien tot één van Japans meest te duchten strijdmachten.

Al vroeg in haar bestaan ontwikkelde de Japanse Keizerlijke Marine een grote interesse in de inzet van torpedoboten. Na de import van Britse, Franse en Duitse schepen begon men al snel zelf schepen te ontwerpen en bouwen. Vanwege de ervaringen met de torpedoboten begreep de Japanse marine ook al snel welk gevaar dergelijke schepen in hielden en begon men ook tegenmaatregelen te ontwikkelen, de torpedobootjager. Ook deze jagers werden vooral op Britse ontwerpen gebaseerd.^[1]

Tegen het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog begon men in Japan met het ontwerpen van torpedobootjagers naar Brits ontwerp maar dan zwaarder bewapend. Tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog kende Japan twee typen torpedobootjagers, 1e klasse torpedobootjagers met een waterverplaatsing van rond de 1.300 ton en 2e klasse torpedobootjagers met een waterverplaatsing van rond de 850 ton. Met namen het inzetten van torpedo's als wapen voor torpedobootjagers werd als belangrijk ingezien.^[1]

De torpedo bij de Japanse Marine ontwikkelde zich van 533 mm in 1917 naar 610 mm in 1919. Het 120 mm hoofdgeschut ontwikkelde zich vanaf 1916 naar 127 mm. Al vanaf 1927 werd standaard luchtafweer toegevoegd aan de ontwerpen, waarbij uiteindelijk een 25 mm geschut standaard werd.^[2]

Eind 19e eeuw werden volgens het Tienjarige Expansie Programma van 1898 een 23 tal torpedobootjagers besteld volgens het Britse "Turtleback" ontwerp, ook wel aangeduid als "30-knopers" vanwege de maximale snelheid die bij deze schepen rond de 30 knopen lag. De eerste twee klassen werden in Groot-Brittannië gebouwd en de rest in Japan zelf.

De Murakumo-klasse torpedobootjagers waren de eerste torpedobootjagers die door de Japanse marine werden besteld. De schepen waren een direct gevolg van de ervaringen die waren opgedaan tijdens de 1e Chinees-Japanse oorlog (1894-1895) waarbij het gevaar van snelle torpedoboten duidelijk werd. Omdat de schepen bijna gelijktijdig met de Ikazuchi-klasse (1898) werden besteld en het leidende schip daarvan als eerste gereed kwam, werd het niet de eerste Torpedobootjager klasse die in dienst werd genomen.^[3]

Murakumo-klasse (1898)
	Murakumo (1898)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Shinonome (1899)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Yugiri (1899)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Shiranui (1899)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Kagero (1899)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Usugumo (1900)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië

De Ikazuchi-klasse torpedobootjagers waren de tweede klasse besteld door de Japanse marine. Waar de eerste Murakumo-klasse bij Thornycroft was besteld, werd deze klasse besteld bij Yarrow & Company in Poplar. De klasse werd gebaseerd op de zogenaamde "30 knopers", later B-klasse torpedobootjagers van de Royal Navy. De zes schepen in deze klasse waren in dienst bij de Japanse marine van 1899 af en de laatste ging in 1921 uit dienst.^[4]

Ikazuchi-klasse (1898)
	Ikazuchi (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië
	Inazuma (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië
	Akebono (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië
	Sazanami (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië
	Niji (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië
	Oboro (1899)	Yarrow & Company, Poplar, Londen, Groot-Brittannië

De twee schepen die gebouwd werden in de Akatsuki-klasse, waren qua ontwerp nagenoeg gelijk aan de Ikazuchi-klasse (1898) op één klein detail na. Het roer van de schepen was anders vormgegeven. Waar bij de Ikazuchi-klasse een klein deel van het roer zich boven de waterlijn bevond, was deze bij de Akatsuki-klasse geheel onder water gesitueerd. Omdat de Japanse marine eerst wilde ervaren of deze wijziging verbeteringen opbrachten, werden maar twee schepen in deze klasse besteld.

Akatsuki-klasse (1901)
	Akatsuki (1901)	Yarrow & Co, Cubitt Town, Groot-Brittannië
	Kasumi (1902)	Yarrow & Co, Cubitt Town, Groot-Brittannië

De Shirakumo-klasse was een ontwerp waarbij werd voortgebouwd op de Murakumo-klasse (1898) maar dan iets groter en met een sterkere aandrijving. Het belangrijkste verschil met haar voorgangers was dat de roeren geheel onder water waren gepositioneerd. Beide schepen werden bij Thornycroft in Engeland gebouwd en deden dienst tot de jaren 1925-1926.^[5][6]

Shirakumo-klasse (1901)
	Shirakumo (1902)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië
	Asashio (1902)	Thornycroft, Chiswick, Groot-Brittannië

Door in 1900 en in 1903 een aantal constructieplannen voor ondersteunende schepen te schrappen, werd de weg vrijgemaakt voor de bouw van maar liefst zeven nieuwe torpedobootjagers. Besloten werd deze in plaats van in Engeland, door Japanse scheepswerven te laten bouwen. Deze Harusame-klasse schepen werden samengesteld met gebruikmaking van de beste onderdelen in de ontwerpen van de tot dat moment in gebruikt zijnde Japanse torpedobootjagers. De schepen werden op deze wijze een combinatie van de Ikazuchi-klasse (1898), de Murakumo-klasse (1898) en de Akatsuki-klasse (1901). Behalve één schip (de Hayatori (1903) ging in 1904 verloren), deden alle schepen dienst tot de jaren 1925-1926.^[7][8]

Harusame-klasse (1902)
	Harusame (1903)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Murasame (1903)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hayatori (1903)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Asagiri (1903)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Ariake (1905)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Fubuki (1905)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Arare (1905)	Kure Marine Arsenaal, Japan

Voorafgaand en tijdens de Eerste Wereldoorlog begon de Japanse marine aan een modernisering van haar torpedobootjagers waarbij drie klassen werden onderscheiden. Hierbij werden torpedobootjagers met een tonnage van boven de 1000 ton onder 1e klasse torpedobootjagers geschaard, tussen de 600 en de 1000 ton onder de 2e klasse torpedobootjagers en beneden de 600 ton onder de 3e klasse torpedobootjagers. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam Japan deel aan de strijd aan Geallieerde zijde met onder andere een aantal torpedobootjagers die werden ingezet in de Middellandse Zee.

De Kamikaze-klasse uit 1905 werd de eerste klasse Japanse torpedobootjagers welke in grotere getallen werd gebouwd. Tussen 1905 en 1909 werden maar liefst 32 schepen geconstrueerd aan Japanse scheepswerven. De aanleiding tot deze massale bouw was de Russisch-Japanse oorlog van 1904-1905. Omdat er in korte tijd veel schepen gebouwd moesten worden, werden voor het eerst naast militaire scheepswerven ook civiele scheepswerven ingeschakeld bij de bouw. Het ontwerp van de schepen was volledig gebaseerd op dat van de Harusame-klasse (1902). De meeste schepen deden dienst tot in de jaren 1920 en 1930.^[9]

Kamikaze-klasse (1905)
	Kamikaze (1905)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hatsushimo (1905)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Yayoi (1905)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kisaragi (1905)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Asakaze (1905)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Shiratsuyu (1906)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Shirayuki (1906)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Matsukaze (1906)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Harukaze (1905)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Shigure (1906)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Asatsuyu (1906)	Osaka IJzerwerken, Osaka, Japan
	Hayate (1906)	Osaka IJzerwerken, Osaka, Japan
	Oite (1906)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yunagi (1906)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yugure (1905)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Yudachi (1906)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Mikazuki (1906)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Nowaki (1906)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Ushio (1905)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Nenohi (1905)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Hibiki (1906)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Shirotae (1906)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hatsuharu (1906)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Wakaba (1906)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hatsuyuki (1906)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Uzuki (1906)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Minatsuki (1906)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Nagatsuki (1906)	Uraga Dokwerken, Japan
	Kikutsuki (1907)	Uraga Dokwerken, Japan
	Uranami (1907)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Isonami (1908)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Ayanami (1909)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

Eén van de belangrijke lessen die de Japanse marine leerde uit de Russisch-Japanse oorlog, was dat de Japanse torpedobootjagers te klein en slecht ontworpen waren voor operaties buiten kustwateren. In antwoord hierop werden rond 1910 twee grotere torpedobootjagers ontworpen op basis van ontwerpen van de Britse marine. Deze Umikaze-klasse schepen waren bijna 100 meter lang. In 1930 werden de twee schepen verbouwd tot mijnenvegers in welke hoedanigheid ze tot 1936 dienst deden.^[10]

Umikaze-klasse (1910)
	Umikaze (1910)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yamakaze (1911)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan

Wegens gebrek aan financiële middelen werden in 1911 twee middelgrote torpedobootjagers gebouwd. Het ontwerp van de Umikaze-klasse (1910) werd behouden, maar de schepen werden bijna 20 meter korter maar de bewapening werd nagenoeg gelijk gehouden. De twee schepen uit deze klasse deden dienst tot in 1932.^[11]

Sakura-klasse (1911)
	Sakura (1911)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Tachibana (1912)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

Bij Yarrow in Schotland werden in de jaren 1910 door de Japanse Marine twee middelgrote torpedobootjagers besteld. Vanwege het grote aantal bouworders konden de schepen pas rond 1915 worden afgeleverd. Door de uitbraak van de Eerste Wereldoorlog werd één schip pas in 1919 aan Japan geleverd, de andere werd verkocht aan Italië. De Urakaze (1915) werd in de jaren 1930 verbouwd tot escorteschip en ging in 1945 verloren. De Kawakaze (1915) kwam in Italiaanse dienst als Audace (!916) en werd in 1943 in beslag genomen door de Duitsers die het schip in de Kriegsmarine in dienst namen. Als escorteschip TA 20 (1943) ging het in 1944 verloren.^[12][13]

Urakaze-klasse (1915)
	Urakaze (1915)	Yarrow Shipbuilders, Schotland, Groot-Brittannië
	Kawakaze (1915) Audace (1916) TA 20 (1943)	Yarrow Shipbuilders, Schotland, Groot-Brittannië

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog schaarde Japan zich aan de zijde van de Geallieerden en werd voor een groot deel verantwoordelijk voor het patrouilleren in de wateren van het Verre Oosten. Al snel werd het duidelijk bij de Japanse marine dat men meer grotere, oceaanvaardige, torpedobootjagers nodig had. Een verzoek aan zowel militaire als civiele scheepswerven resulteerde in de Kaba-klasse. De tien gebouwde schepen deden allen dienst tot in 1932. Op basis van dit ontwerp bouwden Japanse scheepswerven tevens 12 schepen voor Japan als Arabe-klasse (1917).^[14][15]

Kaba-klasse (1915)
	Kaba (1915)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kashiwa (1915)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Sakaki (1915)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Katsura (1915)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Sugi (1915)	Osaka IJzerwerken, Japan
	Kaede (1915)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Ume (1915)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Kiri (1915)	Uraga Dokwerken, Japan
	Kusunoki (1915)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Matsu (1915)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan

Isokaze-klasse (1916)
	Isokaze (1916)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Amatsukaze (1916)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Hamakaze (1916)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Tokitsukaze (1916)	Kawasaki, Kobe, Japan

De Momo-klasse torpedobootjagers waren de eerste volledig Japan zelf ontworpen torpedobootjagers en stonden bekend als zogenaamde 2e klasse torpedobootjagers. Het was een klasse waar de Japanse Keizerlijke marine heel tevreden over was. Hierdoor stonden de schepen model voor een hele reeks hierop volgende torpedobootjagers. Van de vier schepen werden er drie in april/mei 1940 buiten deinst gesteld. Eén schip, de Kashi was als Hai Wei aan de marine van Mantsjoerije uitgeleend. In 1942 kwam het bij de Japanse marine als escorteschip Kaii terug in dienst. Het schip werd op 10 oktober 1944 door Amerikaanse vliegtuigen tot zinken gebracht.^[16]

Momo-klasse (1916)
	Momo (1916)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Kashi (1916) Hai Wei (1937) Kaii (1942)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hinoki (1916)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yanagi (1917)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan

Kanran-klasse (1917) (ex Acorn-klasse)
	Kanran (1917) (ex HMS Nemesis)	R. W. Hawthorn Leslie & Company, Hebburn, Groot-Brittannië
	Sendan (1917) (ex HMS Minstrel)	John I. Thornycroft & Company, Woolston, Groot-Brittannië

Enoki-klasse (1918)
	Enoki (1918)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Maki (1917)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Keyaki (1918)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Kuwa (1918)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Tsubaki (1918)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Nara (1918)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan

Kawakaze-klasse (1917)
	Kawakaze (1917)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Tanikaze (1918)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

Vanaf 1919 werden geen torpedobootjagers in de reeksen 3e klasse torpedobootjagers meer gebouwd en nog maar twee klassen in de 2e klasse torpedobootjagers. De standaard werd de 1e klasse torpedobootjager.

De Momi-klasse was een groep van 21 onderzeebootjagers, gebouwd onder de bouwprogramma's van 1918, 1919 en 1920. De schepen waren een verbetering van de Momo-klasse (1916) met een sterk gemoderniseerd ontwerp. Er werden torpedolanceerbuizen van een groter kaliber gebruikt en een betere aandrijving toegepast. Het verdere geschut werd onveranderd gelaten. Tegen het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren alle schepen uit hun oorspronkelijke rol teruggetrokken. Een vijftal schepen werd ingezet als opleidingsschip en negen schepen werden verbouwd tot patrouillevaartuigen van de No. 31-klasse (1940) en de overigen werden gesloopt. De meeste overgebleven schepen gingen tijdens de Tweede Wereldoorlog verloren of waren in een dusdanig slechte conditie dat ze spoedig na de Tweede Wereldoorlog werden gesloopt.^[17]

Momi-klasse (1919)
	Momi (1919)  Haiku 2-Go (1932)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kaya (1919)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Nashi (1919)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Take (1919)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Kaki (1920)  Osu (1940)	Uraga Dokwerken, Japan
	Tsuga (1920)	Ishikawajima, Tokyo, Japan
	Nire (1919)  Nr. 1 Tomariura (1940)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Kuri (1920)	Kure Marine Arsenaal, Japan
	Kiku (1920)  Dai 31-Go shokaitei (1940)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Aoi (1920)  Dai 32-Go shokaitei (1940)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Hagi (1920)  Dai 33-Go shokaitei (1940)	Uraga Dokwerken, Japan
	Fuji (1920)  Dai 36-Go shokaitei (1940)	Fujinagata Scheepswerf, Osaka, Japan
	Susuki (1921)  Dai 34-Go shokaitei (1940)	Ishikawajima, Tokyo, Japan
	Hishi (1921)  Dai 37-Go shokaitei (1940)	Uraga Dokwerken, Japan
	Hasu (1921)	Uraga Dokwerken, Japan
	Warabi (1921)	Fujinagata Scheepswerf, Osaka, Japan
	Tade (1921)  Dai 39-Go shokaitei (1940)	Fujinagata Scheepswerf, Osaka, Japan
	Sumire (1921)  Mitaka (1940)	Ishikawajima, Tokyo, Japan
	Tsuta (1921)  Dai 35-Go shokaitei (1940)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Ashi (1921)  Nr. 2 Tomariura (1940)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Yomogi (1922)  Dai 38-Go shokaitei (1940)	Ishikawajima, Tokyo, Japan

Met de ervaringen van de Eerste Wereldoorlog in het vizier, begon men in Japan tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog met de ontwikkeling van een nieuwe 1e klasse torpedobootjager. Het werd een combinatie van Britse en Duitse technieken. De brug werd, zoals bij Duitse Torpedobootjagers, verder aar achter geplaatst om betere zeewaardigheid te garanderen. Hiervoor werd een hoog voorschip gepositioneerd en een afwatering. Bij de laatste drie schepen werd het geschut op het achterschip iets gewijzigd gemonteerd. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren alle schepen nog in dienst. Een aantal werden vlak voor de Tweede Wereldoorlog omgebouwd tot patrouillevaartuig. Elf van de vijftien schepen gingen tijdens de Tweede Wereldoorlog door gevechtshandelingen verloren.^[18]

Minekaze-klasse (1919)
	Minekaze (1919)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Sawakaze (1919)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Okikaze (1919)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Shimakaze (1920) Dai-ichi-go Shokaitei (Patrouilleboot No. 1)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Nadakaze (1920) Dai-ni Shokaitei (Patrouilleboot No. 2	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yakaze (1920)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Hakaze (1920)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Shiokaze (1920)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Akikaze (1920)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Yukaze (1921)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Tachikaze (1921)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hokaze (1921)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Nokaze (1921)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Namikaze (1922)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Numakaze (1922)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

Wakatake-klasse (1922)
	Wakatake (Dai-2)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Kuretake (Dai-4)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Sanae (Dai-6)	Uraga Dokwerken, Japan
	Sawarabi (Dai-8)	Uraga Dokwerken, Japan
	Asagao (Dai-10)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Yugao (Dai-12)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Kijiko (Dai-14)	afbesteld
	Fuyo (Dai-16)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Karukaya (Dai-18)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Omadaka (Dai-20)	afbesteld
	Nadeshiko (Dai-22)	afbesteld
	Botan (Dai-24)	afbesteld
	Basho (Dai-26)	afbesteld

De Kamikaze-klasse (1922) was formeel de tweede groep Minekaze-klasse schepen die werden besteld in de jaren 1921 en 1922. Doordat in het ontwerp de nodige aanpassingen werden aangebracht, werden ze toch gezien als een aparte klasse. Zowel de waterverplaatsing, diepgang als de rompdoorsnede werden iets vergroot ten opzichte van de Minekaze-klasse. Hiermee werd het gewicht gecompenseerd dat bij deze klasse gewijzigde brugstructuur opleverde. Aan de bewapening werd verder niets gewijzigd. De negen in deze klasse gebouwde schepen waren allen nog in dienst ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zeven schepen gingen door gevechtshandelingen verloren, de overige twee werden na de Tweede Wereldoorlog gesloopt.^[19]

Kamikaze-klasse (1922)
	Kamikaze (Dai-1)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Asakaze (Dai-3)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Harukaze (Dai-5)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Matsukaze (Dai-7)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hatakaze (Dai-9)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Oite (Dai-11)	Uraga Dokwerken, Japan
	Hayate (Dai-13)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Asanagi (Dai-15)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Yunagi (Dai-17)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan

Mutsuki-klasse (1925)
	Mutsuki (Dai-19)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Kisaragi (Dai-21)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yayoi (Dai-23)	Uraga Dokwerken, Japan
	Uzuki (Dai-25)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Satsuki (Dai-27)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Minazuki (Dai-28)	Uraga Dokwerken, Japan
	Fumizuki (Dai-29)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Nagatsuki (Dai-30)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Kikuzuki (Dai-31)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Mikazuki (Dai-32)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Mochizuki (Dai-33)	Uraga Dokwerken, Japan
	Yuzuki (Dai-34)	Fujinagata, Osaka, Japan

De Fubuki-klasse ontstond direct ten gevolge van het zogenaamde Washington Treaty uit 1922. Japan had dit vlootverdrag ondertekend, maar had tevens plannen voor een grote modernisering van haar vloot torpedobootjagers. Dit resulteerde in een beperking van de waterverplaatsing voor deze nieuwe torpedobootjagers tot 1.400 ton. In oktober 1922 werd een eerste ontwerp gepresenteerd waarbij de waterverplaatsing al was verhoogd tot 1.900 ton. Het uiteindelijke ontwerp ontstond in april 1924 met een waterverplaatsing van 1.650 ton.^[20]

Respectievelijk in 1923 (vijf schepen), 1925 (vier schepen) en 1927 (15 schepen), werden drie groepen schepen besteld volgens dit type. Totaal zouden 144 nieuwe torpedobootjagers moeten worden gebouwd. De bouw van de eerste schepen duurde echter zo lang dat nieuwe inzichten en technieken de bouwprogramma's inhaalden. Dit resulteerde in afwijkingen in het ontwerp waardoor alleen de eerste tien schepen formeel tot de Fubuki-klasse gerekend werden. De opvolgende schepen hadden wel eenzelfde basisontwerp maar weken dusdanig af dat zij een eigen klasse kregen.^[20]

Fubuki-klasse (1927)
	Fubuki (Dai-35)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Shirayuki (Dai-36)	Yokohama Dokwerken, Japan
	Hatsuyuki (Dai-37)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Miyuki (Dai-38)	Uraga Dokwerken, Japan
	Murakumo (Dai-39)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Shinonome (Dai-40)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Usugumo (Dai-41)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Shirakumo (Dai-42)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Isonami (Dai-43)	Uraga Dokwerken, Japan
	Uranami (Dai-44)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan

Ayanami-klasse (I) (1929)
	Ayanami (Dai-45)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Shikinami (Dai-46)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Asagiri (Dai-47)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Yugiri (Dai-48)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Amagiri (Dai-49)	Ishikawajima Scheepswerf, Tokio, Japan
	Sagiri (Dai-50)	Uraga Dokwerken, Japan
	Oboro (Dai-51)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Akebono (Dai-52)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Sazanami (Dai-53)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Ushio (Dai-54)	Uraga Dokwerken, Japan

De Akatsuki-klasse bestond uit vier torpedobootjagers en werden vaak aangeduid als de 3e groep Fubuki-klasse (1927) schepen. Ze waren dan ook afgeleid van de Fubuki-klasse. In de jaren 1935, 1942 en 1944 werden de schepen aanzienlijk verbouwd. Van de vier schepen gingen er drie tijdens de Tweede Wereldoorlog verloren.^[21]

Akatsuki-klasse (1932)
	Akatsuki (Dai-55)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Hibiki (Dai-56)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Ikazuchi (Dai-57)	Uraga Dokwerken, Japan
	Inazuma (Dai-58)	Fujinagata, Osaka, Japan

Het London Naval Treaty dat in 1930 werd vastgesteld en waar Japan mede ondertekenaar van was, beperkte het aantal tonnage dat een torpedobootjager mocht hebben tot 1.850 ton voor 16% van de in gebruik zijnde schepen. De overige moesten worden beperkt tot 1.500 ton. Hiermee kwam een einde aan de bouw van torpedobootjagers van eenzelfde type als de Fubuki-klasse (1927). In Japan werd hierop gereageerd door schepen te ontwerpen die ten minste 250 ton minder waterverplaatsing hadden en toch dezelfde bewapening konden krijgen. Uiteindelijk werd gekozen voor een ontwerp met één stuk geschut minder (vijf in plaats van zes). Diverse ontwerpen voor Japanse marineschepen uit die tijd en zo ook die voor deze nieuwe Hatsuharu-klasse, bleken topzwaar te worden. Toen in 1934 de torpedoboot Tomozuru (1933) in 1934 kapseisde in zwaar weer en een tyfoon in 1935 Fubuki-klasse torpedobootjagers zwaar beschadigde, werd besloten toekomstige ontwerpen en bouwplannen voor marineschepen aan te passen. De eerste vier schepen waren al klaar en werden na aflevering aangepast. De laatste twee waren nog in aanbouw en konden tijdens de bouw worden aangepast.^[22][23]

Hatsuharu-klasse (1932)
	Hatsuharu (Dai-59)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Nenohi (Dai-60)	Uraga Dokwerken, Japan
	Wakaba (Dai-61)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Hatsushimo (Dai-62)	Uraga Dokwerken, Japan
	Ariake (Dai-63)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Yugure (Dai-64)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

De Shiratsuyu-klasse was in aanleg een verbeterde variant van de Hatsuharu-klasse (1932). Aanvankelijk waren zes schepen in deze klasse gepland binnen diezelfde Hatsuharu-klasse. Deze schepen werden echter, op basis van de laatste twee gebouwde Hatsuharu-klasse schepen, aanzienlijk aangepast nog voordat de schepen gebouwd waren. Hierdoor weden de zes schepen in een eigen klasse samengebracht en werden in 1934 nog vier aanvullende schepen besteld. Qua ontwerp ontliepen de schepen de laatste twee Hatsuharu-klasse schepen weinig. Alleen de vorm van de brug was anders, evenals de vorm van de schoorstenen. Alle tien de schepen uit deze klasse gingen tijdens de Tweede Wereldoorlog verloren.^[24]

Shiratsuyu-klasse (1935)
	Shiratsuyu (Dai-65)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Shigure (Dai-66)	Uraga Dokwerken, Japan
	Murasame (Dai-67)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Yudachi (Dai-68)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Harusame (Dai-69)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Samidare (Dai-70)	Uraga Dokwerken, Japan
	Umikaze (Dai-71)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yamakaze (Dai-72)	Uraga Dokwerken, Japan
	Kawakaze (Dai-73)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Suzukaze (Dai-74)	Uraga Dokwerken, Japan

Op 31 december 1936 zou het meest beperkende vlootverdrag, het London Naval Treaty aflopen. Japan besloot al in 1935 dat het geen verlenging van het verdrag zou tekenen. Ontwerpen voor nieuwe schepen kregen dan ook geen limieten meer opgelegd. Toen in 1937 de 2e Chinees-Japanse oorlog uitbrak en de Internationale wereld Japan hiervoor veroordeelde, trok Japan zich terug uit de Volkenbond en verklaarde het land zich niet meer gebonden te voelen aan welk voor die tijd afgesloten vlootverdrag dan ook. Hiermee werd de weg vrijgemaakt voor het ontwerpen van nieuwe schepen zonder enige restrictie en dit werd dan ook gedaan.^[25]

De Asashio-klasse torpedobootjagers werden ontworpen omdat de Japanse marine niet geheel tevreden was over de voorgaande Shiratsuyu-klasse (1935). Met name de snelheid en het bereik van de oudere schepen liet te wensen over. Nadat Japan had besloten zich niet meer te houden aan Internationale vlootverdragen, lag de weg vrij om tot een volledig nieuw ontwerp te komen. De laatste vier geplande Shiratsuyu-klasse schepen werden niet meer op stapel gezet en er werd een nieuwe, grotere en sterkere klasse ontworpen, de Asashio-klasse. Het besluit werd al genomen in 1934, maar besloten werd met de bouw pas in 1936 te beginnen, nadat de verdragen verlopen waren. Tussen 1937 en 1939 werden tien schepen in deze klasse gebouwd. De schepen waren bijna 120 meter lang, konden een snelheid van 35 knopen (65 km/u) halen en een afstand van 10.600 km bereiken bij een kruissnelheid van 15 knopen (28 km/u). Gedurende de Tweede Wereldoorlog gingen alle tien de schepen in deze klasse verloren door oorlogshandelingen.^[26][27]

Asashio-klasse (1936)
	Asashio (Dai-75)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Oshio (Dai-76)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Michishio (Dai-77)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Arashio (Dai-78)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Yamagumo (Dai-79)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Natsugumo (Dai-80)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Asagumo (Dai-81)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Minegumo (Dai-82)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Arare (Dai-83)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Kasumi (Dai-84)	Uraga Dokwerken, Japan

Kagero-klasse (1938)
	Kagero (Dai-85)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Shiranui (Dai-86)	Uraga Dokwerken, Japan
	Kuroshio (Dai-87)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Oyashio (Dai-88)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hayashio (Dai-89)	Uraga Dokwerken, Japan
	Natsushio (Dai-90)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Hatsukaze (Dai-91)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Yukikaze (Dai-92)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Amatsukaze (Dai-93)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Tokitsukaze (Dai-94)	Uraga Dokwerken, Japan
	Urakaze (Dai-95)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Isokaze (Dai-96)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Hamakaze (Dai-97)	Uraga Dokwerken, Japan
	Tanikaze (Dai-98)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Nowaki (Dai-99)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Arashi (Dai-100)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hagikaze (Dai-101)	Uraga Dokwerken, Japan
	Maikaze (Dai-102)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Akigumo (Dai-103)	Uraga Dokwerken, Japan

Akizuki-klasse (I) (1941)
	Akizuki (Dai-104)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Teruzuki (Dai-105)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Suzutsuki (Dai-106)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Hatsuzuki (Dai-107)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Niizuki (Dai-108)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Wakatsuki (Dai-109)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Shimotsuki (1944)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan

Fuyutsuki-klasse (1944)
	Fuyutsuki (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Harutsuki (1944)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan
	Yoizuki (1944)	Uraga Dokwerken, Japan
	Natsuzuki (1944)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan

Michitsuki-klasse (1944)
	Michitsuki (1945)	Sasebo Marine Arsenaal, Japan, geschrapt
	Hanazuki (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Kiyotsuki	Maizuru Marine Arsenaal, Japan, geschrapt
	Otsuki	Sasebo Marine Arsenaal, Japan, geschrapt
	Hazuki	Maizuru Marine Arsenaal, Japan, geschrapt
	Yamazuki	geschrapt
	Urazuki	geschrapt
	Aogumo	geschrapt
	Benigumo	geschrapt
	Harugumo	geschrapt
	Amagumo	geschrapt
	Yaegumo	geschrapt
	Fuyugumo	geschrapt
	Yukigumo	geschrapt
	Okitsukaze	geschrapt
	Shimokaze	geschrapt
	Asagochi	geschrapt
	Okaze	geschrapt
	Kochi	geschrapt
	Nishikaze	geschrapt
	Hae	geschrapt

Yugumo-klasse (1941)
	Yugumo (Dai-110)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Makigumo (Dai-111)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Kazagumo (Dai-112)	Uraga Dokwerken, Japan
	Naganami (Dai-113)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Makinami (Dai-114)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Takanami (Dai-115)	Uraga Dokwerken, Japan
	Onami (Dai-116)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Kiyonami (Dai-117)	Uraga Dokwerken, Japan
	Tamanami (Dai-118)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Suzunami (Dai-120)	Uraga Dokwerken, Japan
	Fujinami (Dai-121)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Hayanami (Dai-122)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hamanami (Dai-123)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Okinami (Dai-124)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Kishinami (Dai-125)	Uraga Dokwerken, Japan
	Asashimo (Dai-126)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Hayashimo (Dai-127)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Akishimo (Dai-128)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Kiyoshimo (Dai-129)	Uraga Dokwerken, Japan
	Umigiri	geschrapt
	Yamagiri	geschrapt
	Tanigiri	geschrapt
	Kawagiri	geschrapt
	Taekaze	geschrapt
	Kiyokaze	geschrapt
	Satokaze	geschrapt
	Murakaze	geschrapt
	Yamasame	geschrapt
	Akisame	geschrapt
	Natsusame	geschrapt
	Hayasame	geschrapt
	Takashio	geschrapt
	Akishio	geschrapt
	Harushio	geschrapt
	Wakashio	geschrapt

Shimakaze-klasse (1942)
	Shimakaze (Dai-119)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan

Matsu-klasse (1944)
	Matsu (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Take (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Ume (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Momo (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Kuwa (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Kiri (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Sugi (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Maki (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Momi (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kashi (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Kaya (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Nara (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Sakura (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Yanagi (1944)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Tsubaki (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hinoki (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kaede (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Keyaki (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan

Tachibana-klasse (1944)
	Kaki (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kaba (1945)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Hayaume	geschrapt
	Ashi	geschrapt
	Tachibana (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Yomogi	geschrapt
	Tsuta (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Aoi	geschrapt
	Shiraume	geschrapt
	Hagi (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kiku	geschrapt
	Kashiwa	geschrapt
	Sumire (1944)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kusunoki (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hatsuzakura (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Kigiku	geschrapt
	Hatsugiku	geschrapt
	Akane	geschrapt
	Shiragiku	geschrapt
	Chigusa	geschrapt
	Wakakusa	geschrapt
	Natsugusa	geschrapt
	Akikusa	geschrapt
	Nire (1944)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Nashi (1945)	Kawasaki, Kobe, Japan
	Enoki (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Odake (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Hatsuume (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Shii (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Yaezakura (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Tochi (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Katsura (1945)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Tobiume	geschrapt
	Azusa (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Sakaki (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Hishi (1945)	Maizuru Marine Arsenaal, Japan
	Susuki	geschrapt
	Nogiku	geschrapt
	Fuji	geschrapt
	Wakazakura (1945)	Fujinagata, Osaka, Japan
	Yamazakura	geschrapt
	Shinodake	geschrapt
	Kuzu (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
	Yadake (1945)	Yokosuka Marine Arsenaal, Japan
In de Tachibana klasse werden nog eens 12 voorgenomen torpedobootjagers geschrapt, evenals 80 stuks van de iets grotere Kai-Tachibana-klasse.

Na de Tweede Wereldoorlog mocht de Japanse Marine geen offensieve strijdmacht meer hebben. Onder Amerikaans toezicht bouwde Japan een defensieve strijdmacht op. De Keizerlijke Japanse Marine werd omgevormd tot de Kaijô Jieitai, (Japanese Maritime Self-Defence Force, JMSDF). Ook binnen deze marine waren en zijn torpedobootjagers in dienst.

Asakaze-klasse (1954)	Twee Amerikaanse Gleaves-klasse torpedobootjagers werden in dienst van de  JMSDF genomen
	Asakaze  (DD-181) ex USS Ellyson (DD-454)	Federal Shipbuilding and Drydock Company, Kearny, New Jersey, Verenigde Staten
	Hatakaze  (DD-182) ex USS Macomb (DD-458)	Bath Iron Works, Bath, Maine, Verenigde Staten

Ariake-klasse (1959)	Twee Amerikaanse Fletcher-klasse torpedobootjagers werden in dienst van de JMSDF genomen
	Ariake (DD-183) ex USS Heywood L. Edwards (DD-663)	Boston Navy Yard, Boston, Verenigde Staten
	Yugure (DD-184) ex USS Richard P. Leary (DD-664)	Boston Navy Yard, Boston, Verenigde Staten

Harukaze-klasse (1955)
	Harukaze (DD-101)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Yukikaze (DD-102)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan

Ayanami-klasse (II) (1957)
	Ayanami (DD-103)	Mitsubishi Zosen, Nagasaki, Japan
	Isonami (DD-104)	Shin-Mitsubishi, Kobe, Japan
	Uranami (DD-105)	Kawasaki, Tokyo, Japan
	Shikinami (DD-106)	Mitsui Zosen, Tamano, Japan
	Takanami (DD-110)	Mitsui Zosen, Tamano, Japan
	Oonami (DD-111)	Ishikawajima HI, Kobe, Japan
	Makinami (DD-112)	Iono HI, Maizuru, Japan

Murasame-klasse (1958)
	Murasame (DD-107)	Mitsubishi HI, Kobe, Japan
	Yuudachi (DD-108)	Mitsubishi HI, Kobe, Japan
	Harusame (DD-109)	Mitsubishi HI, Kobe, Japan

Akizuki-klasse (II) (1959)
	Akizuki (DD-161)	Mitsubishi HI, Kobe, Japan
	Teruzuki (DD-162)	Mitsubishi HI, Kobe, Japan

Yamagumo-klasse (1965)
	Yamagumo (DD-113)	Mitsui, Tamano, Japan
	Makigumo (DD-114)	Uraga HI, Uraga, Japan
	Asagumo (DD-115)	Maizuru HI, Maizuru, Japan
	Aokumo (DD-119)	Sumitomo, Uraga, Japan
	Akigumo (DD-120)	Sumitomo, Uraga, Japan
	Yuugumo (DD-121)	Sumitomo, Uraga, Japan

Takatsuki-klasse (1966)
	Takatsuki (DD-164)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Kikuzuki (DD-165)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Mochizuki (DD-166)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Nagatsuki (DD-167)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan

Minegumo-klasse (1967)
	Minegumo (DD-116)	Mitsui, Tamano, Japan
	Natsugumo (DD-117)	Uraga HI, Uraga, Japan
	Murakumo (DD-118)	Maizuru HI, Maizuru, Japan

Hatsuyuki-klasse (1980)
	Hatsuyuki (DD-122)	Sumitomo HI, Uraga, Japan
	Shirayuki (DD-123)	Hitachi, Mauzuru, Japan
	Mineyuki (DD-124)	Mitsubishi HI, Maizuru, Japan
	Sawayuki (DD-125)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Hamayuki (DD-126)	Mitsui, Tamano, Japan
	Isoyuki (DD-127)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Haruyuki (DD-128)	Sumitomo HI, Uraga, Japan
	Yamayuki (DD-129)	Hitachi, Mauzuru, Japan
	Matsuyuki (DD-130)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Setoyuki (DD-131)	Mitsui, Tamano, Japan
	Asayuki (DD-132)	Sumitomo HI, Uraga, Japan
	Shimayuki (DD-133)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan

Asagiri-klasse (1986)
	Asagiri (DD-151)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Yamagiri (DD-152)	Mitsui, Tamano, Japan
	Yuugiri (DD-153)	Sumitomo HI, Uraga, Japan
	Amagiri (DD-154)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Hamagiri (DD-155)	Hitachi, Mauzuru, Japan
	Setogiri (DD-156)	Hitachi, Mauzuru, Japan
	Sawagiri (DD-157)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Umigiri (DD-158)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan

Murasame-klasse (1958)
	Murasame (DD-101)	IHI Marine United, Tokyo, Japan
	Harusame (DD-102)	Mitsui, Tamano, Japan
	Yuudachi (DD-103)	Mitsui, Tamano, Japan
	Kirisame (DD-104)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Inazuma (DD-105)	Mitsubishi, Nagasaki, Japan
	Samidare (DD-106)	IHI Marine United, Tokyo, Japan
	Ikazuchi (DD-107)	Hitachi, Maizuru, Japan
	Akebono (DD-108)	IHI Marine United, Tokyo, Japan
	Ariake (DD-109)	Mitsubishi, Kobe, Japan

Takanami-klasse (2001)
	Takanami (DD-110)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Oonami (DD-111)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Makinami (DD-112)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan
	Sazanami (DD-113)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Suzunami (DD-114)	Ishikawajima Harima HI, Tokio, Japan

Akizuki-klasse (III) (2010)
	Akizuki (DD-115)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Teruzuki (DD-116)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Suzutsuki (DD-117)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Fuyuzuki (DD-118)	Mitsui, Tamano, Japan

Asahi-klasse (2016)
	Asahi (DD-119)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan
	Shiranui (DD-120)	Mitsubishi HI, Nagasaki, Japan