Inleiding
De kleine en verouderde Noorse Marine, de Sjöforsvaret, bleek ten tijde van de Duitse invasie in april 1940, geen partij voor de Kriegsmarine. Toch wist deze marine de Duitsers te vertragen en verliezen toe te brengen. Een klein deel van de marine week na de Duitse inval uit naar Groot-Brittannië en streed daar aan Geallieerde zijde tegen de As-troepen.

Formeel was de Sjöforsvaret (Noorse Marine) verdeeld in drie maritieme verdedigingsdistricten (Sjöforsvarsdistrikt) en vier marinedistricten (Marinedistrikt). Deze laatsten bevatten de diverse schepen van de marine. Operationeel werden de diverse onderdelen van de marinedistricten echter ingedeeld bij de diverse maritieme verdedigingsdistricten.

Historie
De Sjöforsvaret (Noorse Marine) staat bekend als één van de oudste georganiseerde vlooteenheden ter wereld. De eerste, door de Noorse Staat onderhouden maritieme strijdkracht valt terug te voeren op de door Koning Hakon de Goede in 955 ingestelde vloot. Ten tijde van de unie tussen Noorwegen en Denemarken, deelden beide landen dezelfde maritieme vloot, welke werd opgericht door Koning Hans in 1509. Tijdens het uiteengaan van beide landen, werd op 12 april 1814 door Prins Christian Fredrik de moderne Sjöforsvaret (Noorse Marine), opgericht. Ten tijde van de unie met Zweden, behield Noorwegen haar eigen, onafhankelijke marine.

Eerste Wereldoorlog
Tijdens de Eerste Wereldoorlog, bleef Noorwegen neutraal en werden de strijdkrachten gemobiliseerd ter bescherming van de neutraliteit. De Sjöforsvaret (Noorse Marine) moest hierbij regelmatig optreden tegen schendingen van die neutraliteit.

Tweede Wereldoorlog
Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog bestond de Sjöforsvaret (Noorse Marine) uit een vloot, kustartillerie en een luchtwapen. Ondanks het feit dat de meeste wapens zeer waren verouderd, wist men de Duitse aanvaller behoorlijk partij te geven. De vloot telde 113 schepen, waaronder 2 kruisers, 10 mijnenleggers, 7 torpedobootjagers, 17 torpedoboten, 9 onderzeeboten, 8 mijnenvegers en 58 patrouillevaartuigen. Het kustgeschut was vooral geconcentreerd rond de batterijen Oscarborg, Oslofjord, Kristiansand en Bergen Agdenes. Vooral dit geschut was verantwoordelijk voor het tot zinken brengen beschadigen van diverse Duitse oorlogsbodems. Het marineluchtwapen was zeer klein en heeft maar een bescheiden rol gespeeld tijdens de vijandelijkheden.

De eerste vijandelijkheden voor de Noorse Marine vonden plaats toen op 8 april 1940, de Duitse torpedoboot Albatros (T 1) en het Noorse wachtschip KNM Pol III slaags raakten. Uiteindelijk wisten de Koninklijke Familie en de Noorse regering naar Groot-Brittannië te ontkomen. Op 7 juni 1940 volgden 13 schepen, vijf vliegtuigen en om en nabij 500 manschappen van de Koninklijke Noorse Marine haar voorbeeld. Vanuit Groot-Brittannië bleven zij strijden tegen de Duitsers. Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd door de Sjöforsvaret (Noorse Marine) in ballingschap een totaal van 118 schepen bemenst en aan het einde van de Tweede Wereldoorlog telde de Noorse Marine  58 schepen met ruim 7500 manschappen.

De Noorse marineschepenschepen droegen, in tegenstelling tot Britse en bijvoorbeeld Nederlandse marineschepen, geen koninklijke aanduiding voor hun naam (HMS, Hr. Ms. ed.). Deze aanduiding, voor Noorwegen "KNM" (in het Engels "HNoMS"), werd pas in 1946 ingevoerd. Ter onderscheid van schepen van andere landen met eenzelfde naam en koopvaardijschepen die soms eenzelfde naam droegen als diverse Noorse marineschepen, hanteren we op deze website het voorvoegsel "KNM" bij Noorse marineschepen in dienst van de Sjöforsvaret (Noorse Marine) of gemilitariseerde koopvaardijschepen in dienst van de Sjöforsvaret (Noorse Marine).

Operationele Organisatiestructuur
  

Gedurende de tijd dat Noorwegen door de Duitsers bezet was, opereerden diverse Noorse eenheden en Noorse schepen in Brits-Geallieerde dienst. Naast naar Groot-Brittannië uitgeweken schepen, werden gedurende de oorlog diverse nieuwe schepen bemand met Noren die zich in het buitenland bevonden, Noren die geëmigreerd waren, maar ook Noren die gedurende de Tweede Wereldoorlog bezet Noorwegen ontvluchtten.